به یاد و به احترام اسطوره ی فوتبال کشورمون ، " ناصر حجازی " ، که در هفته ی پیش
به دیار باقی شتافت تصمیم گرفتیم بخش بحث و گفتگوی این هفته ی مجله را به او
اختصاص بدهیم و از شما عزیزان بخواهیم نظر خود را درباره ی ناصر خان حجازی
به بخش کامنتدونی زیر ارسال فرمایید ...
سلام . چیز زیادی درباره ناصرخان نمیدونم ولی گاهی که بابام از فوتبال و فوتبالیستای زمان خودشون تعریف میکنه ازشون یه چیزایی میگه . بیشتر از تیپ و قیافه اش و بازیش . خبر فوتشو تو وب محمد خوندم و ماجرای سکوت . کاش میشد که متاسفانه نشد . اینم گفتم که ناصرخان اسطوره شد چون تمام عشق و علاقه و زندگیشو پای فوتبال گذاشت . روحش شاد . مرسی .
آزاده بود و آزاد زندگی کرد ...
سلام
چیزی که از حجازی در ذهنم مونده اینه که در مقابل حرف زور و ناحق سر خم نمیکرد
هیچ وقت موضع گیریش در این اواخر از ذهن پاک نمیشه
مرد بود
سلام
والا یه جوری هستیم ماها آخه یه نفر مرده خدایششش من که نمیدونم چه جوری بوده تو زندگیش
به نظر من یه فوتبالیست خوب بوده
فقط خدا بیامرزش و ما رو هم
سلام
خب اول اینکه خدا بیامرزتش...
اما نظر من در مورد ناصر حجازی اینطور نیست که حالا بیام بگم آآآآآآآی چه دروازه بان خوبی بود! چه توپایی رو میگرفت! وای که با رفتنش چه ضربه ای به فوتبال این مملکت خورد! فوتبال این مملکت که از همون اولش هم مالی نبوده و حالا حالا ها هم چیزی از توش در نمیاد! ولی اینکه وقتی میشنوم ناصر حجازی فوت کرده آه میکشم و میگم یه مرد دیگه از بینمون رفت به خاطر موضع گیری هاشه... به خاطر اینه که در عین حال که میتونست سکوت کنه و پاچه خواری ظالمان زمان رو بکنه و به خیلی جاها برسه ولی اینکار رو نکرد... مردونگی یعنی این.... ناصر حجازی یه مرررررد بود....
اما اینکه یه عده میگن چرا تو مراسم تدفین ناصر حجازی شعار های سیاسی دادین و بهش بی احترامی کردین!!!! واقعآ تعجب آوره! من نمیفهمم این حرف یعنی چی؟ ما برای یه نفر مراسم میگیریم که چی بشه؟! مگه نه اینکه میخوایم با عقایدش و آرمان هاش تجدید پیمان کنیم؟! مگه غیر اینه که ناصر حجازی مخالف این حاکمان جبار بود؟! مگه زینب تو مراسم امام حسین گریه کرد و قرآن خوند و تموم؟! هدف مردم از شرکت تو مراسم ناصر خان این بود که ناصر حجازی توسط حکومت تصاحب نشه و تنها راهش هم این بود که تو این مراسم شعارهای سیاسی داده بشه... دروووووووووود بر کسانی که تو مراسم ناصر خان شرکت کردن و باز هم جونشون رو گذاشتن کف دستشون برای داشتن ایرانی آزاد و آباد.... والسلام...
وقتی 16 سالم بود عکس حجازی رو با افتخار جلد کتاب درسی ام کرده بودم.می دانستم با بقیهمتفاوت است و همینش را می پسندیدم.روحش شاد.
کلا چون خوشتیپ بود دوستش داشتم...من وقتی فهمیدم همکاریم که دیگه در این دنیای فانی نبود.
یادش گرامی.