اندر حکایت نامه ها

 حکایت این چهار گوش منقش به سه گوش ما را به فکر فرو برده .. 

 

دیر زمانی نمی گذرد که دخترها و پسر ها ... مادر ها و پدر ها.. سازمان ها و ادره جات..جهت ارتباط با یک دیگر از این عنصر مفید استفاده می کردند..
 

از همان موقع که وقتی یکی از مژه هایمان بی خبر روی گونه هایمان می افتاد.. و دوستان با ذوق و شوق می گفتند نامه می خوای یا مهمون .. و ما بی درنگ می گفتیم نامه.. دریافتیم که این نامه حتما چیز خوبی است که این قدر طرفدار دارد...
 

کم کم به سن نامه دادن و نامه رساندن که رسیدیم و برای اولین بار به یکی از دوستانمان نامه فدایت شوم نوشتیم و یواشکی در کیفش انداختیم حس خوبی به نامه پیدا کردیم..
البته این حس فقط مختص ما نبود.. این را از سیل دفترچه خاطراتی که آخر سال روی میز ما روان میشد و طرف مقابل میگفت برام بنویس میشد فهمید.. 
 

آخ که چه خر کیف میشدیم همه قسم آیه های طرفمان را مبنی بر "توروخدا برای بقیه رو نخونی ها".. میشکستیم و بدون اجازه می رفتیم سروقت نوشته های دیگران و در حسرت می ماندیم که چقدر دیگران خوب می نویسند و ما بلا نسبت بز.. ساعت ها به صفحه سفید نگاه می کنیم و چیزی به ذهنمان نمی آید..گاهی که خیلی بهمان فشار می آمد هم تقلب را پیشه میساختیم و نوشته یکی از دوستان این یکی دفترچه خاطرات را برای آن یکی دفترچه خاطرات که مطمئن بودیم با هم صنمی ندارند کپی میکردیم...
 

بماند که از بحث اصلی فاصله گرفتیم..
بله از آن روزها خیلی نمیگذرد.. امروزه نامه های عاشقانه و عارفانه و تهدید آمیز و غیره تغییر کاربری داده اند و جای آن ها را همین پیامک ها گرفته است.. ارجحیت پیامک ها به نامه ها به دو دلیل است.. یکی این که اگر اشتباه نوشتی لازم نیست مدام لاک غلط گیر بگیری و آخرش هم به دلت ننشیند و کاغذ طفلکی را پاره کنی.. و دیگری هم سرعت عمل آن است.
امروزه بشر آنقد پیشرفت کرده که گاهی خودش هم نمی تواند خودش را به گرد پیشرفت برساند.
انواع و اقسام پیامک هر روز توسعه می یابد به گونه ای که رکورد انواع خرما و پنیر را در جهان شکسته است..(700 نوع پنیر در دنیا کشف شده . از همین جا بفهمید عمق فاجعه را!!)
 

اما چند نوع اساسی آن : 


عاشقانه: حاوی مطالبی است عاشقانه و بعضا مثبت هیجده..در ارسال پیامک عاشقانه دقت لازم باید مبذول شود که خدای نکرده پیامک های"نازی" را اشتباها به "پری" ارسال نکنید و دنیا کن فیکون شود.. 


عارفانه: این نوع پیامک ها جدیدا خیلی باب شده اند.. 160 روز مانده به تولد امام زمان.. 8 تا صلوات بفرست و به 8 نفر بفرست.. توروخدا "به علی به حسین" نه نیار تو کار.. اگر بفرستی خبر خوبی میشنوی.. اگر نفرستی هفت جد و آباء ت در گور به ویبره می روند.. بعضا تهدید های بدتری هم درش نهفته شده مبنی بر این که اگر نفرستی امام زمان بزنه به کمرت ایشالا.. (آیکون سینه کوبیدن و جیز جیگر زدن هم چاشنی اش است)و از این موارد..
برخورد با این نوع پیامک ها بستگی به اعتقادات طرف دارد.. 


تهدید آمیز: میشود با جرات اعلام کرد پیامک بیشترین خدمت را به این قشر از نامه ها انجام داده.. دیگر لازم نیست حکم و نامه تهدید آمیز را از لای در بیندازی داخل خانه و صد سال بعد هم کسی آن را نبیند... خیلی راحت میتوانی ارسال کنی: میکشمت... جرات داری بیا در خونمون فلان فلان شده...فلانی اگه تا فردا پول منو نیاری خودتو با خانواده تو آتیش میزنم.. عزیزم اگه با من ازدواج نکنی اول تورو اسیدی میکنم بعد خودمو آتیش میزنم...
موارد تهدید انواع و اقسام خیلی زیادی دارد و غالبا منبع خوبی برای آموزش و یاد گیری فحش های ناب و دست اول هستند... 


تبلیغاتی: خدا گناهان آن اولین نفری را که کشف کرد با پیامک هم میتوان تبلیغ کرد بیامرزد که ملتی را از پول تبلیغات دادن به رسانه رها کرد و امت دیگری را گرفتار...این نوع پیامک شب و روز نمیشناسد.. بی وقفه  برای صاحبانش جانفشانی می کند..ساعت نیمه شب و بیست دقیقه برایت تبلیغ پوشک ایزی لایف میکند.. 10 صبح تبلیغ پوشاک فلان مغازه با فلان مارک.. عید که میشود برایت تبلیغ ماهی قرمز میفرستد .. رمضان تبلیغ سمنوی عمه لیلا و حلیم بادمجان اصغر آقا.. و همین طور الی آخر.. 


یک نوع نادر آن که مصداق بارزتکنولوژی است و سابق بر این در نامه ها مرسوم نبوده پیامک های سرگمی و تفریح است.. یا همان اس ام اس های جوک... میتوان گفت از همه انواع بالا محبوب تر و دوست داشتنی تر است.. از پیرمرد هفتاد ساله تا کودک شش ماهه طرفدار دارد.. بر عکس نوع تبلیغاتی که هر موقع بیاید فحش ناموس میخورد این یکی موجب خنده و طلب آمرزش برای رفتگان طرف میشود..  

بگذریم که گفتنی در باب پیامک ها و نامه ها زیاد است... اما یک نکته انحرافی که غالبا به آن توجه نشده است و چنانچه مورد توجه قرار گیرد بشر همه این دستاورد های تکنولوژی سان را با همه مخلفاتش به زباله دان تاریخ روانه میکند هزینه این پیامک هاست.. با یک حساب سر انگشتی میتوان به این نتیجه رسید که انسان اگر با همان دود پیام هایش را ارسال میکرد به صرفه تر بود تا بنشیند و این همه فکر کند و اختراع نماید و آخر سرهم از تعداد صفرهای سر به فلک کشیده قبض مخابرات سکته کند و جان به جان آفرین تسلیم... 


والسلام... 

     

                                                                               اسپرسو  

یادآوری: مدیونید اگر فکر کنید حسودیمان شده که نوشته امان را به پای محمد رقم زده اید و امضا نموده ایم ها.. کلا از حسادت بری هستیم.. فقط محمد این وسط خیلی خوش به حالش میشد!!!!!!!